Barry Adamson

Barry Adamson z’n plek in de geschiedenisboeken is stevig verankerd. Hij was één van de oorspronkelijke leden van Nick Cave & The Bad Seeds, en speelt een belangrijke rol op de eerste vier platen van de band: From Her To Eternity, The Firstborn Is Dead, Kicking Against The Pricks en Your Funeral… My Trial. In 2013 vroeg Cave hem terug voor Push The Sky Away en de bijbehorende wereldtournee. Daarnaast componeerde Adamson muziek voor de soundtrack van de David Lynch-classic Lost Highway, én was hij als remixer actief voor Grinderman, Jon Spencer Blues Explosion en Depeche Mode. Ondermeer Duff McKagan van Guns ‘N’ Roses noemt zichzelf een hevige fan. Ook bij Faith No More dragen ze Adamson op handen. 

Maar zelf voor de ontmoeting met Nick Cave had Barry Adamson al een carrière. Als bassist van de invloedrijke new wave band Magazine, bijvoorbeeld. Of als lid van Visage, die u nog kent van de classic ‘Fade To Grey’. Tussendoor speelde hij bij The Buzzcocks -nog zo’n iconische punkband- en bij Iggy Pop, die we u vast voor hoeven te stellen. En toen moest zijn solocarrière nog beginnen.

Denk aan nominaties voor de prestigieuze Mercury Music Prize, aan platen waar de invloed van legendarische soundtrackcomponist John Barry doorheen schemert. Denk vooral ook aan Oedipus Schmoedipus, een plaat die intussen is opgenomen in het boek 1001 Albums You Must Hear Before You Die. Wij hebben geluisterd, en bevestigen samen met gastzangers Jarvis Cocker en -opnieuw- Nick Cave dat die lof niet overdreven is. 

In mei verschijnt eindelijk een nieuwe plaat. Dat is zijn tiende, inmiddels. We kunnen het zelf ook niet echt geloven, maar die komt hij voorstellen met een exclusieve Belgische show in onze huiskamer.  

Knijp die avond gerust even in onze arm.